To jest pierwsze pytanie jakie zadaję pacjentom, którzy siadają przede mną w fotelu.
W tym przypadku rzadko pojawiają się osoby cierpiące na depresje, a najczęściej ich rodziny – rodzice, małżonkowie, rodzeństwo, przyjaciele.
Bardzo często osoba w depresji nie widzi żadnego wyjścia z jej „beznadziejnej sytuacji”, psycholog nie jest w stanie zrozumieć jej bólu, nic się już nie da zrobić. Zaniepokojena rodzina prosi o pomoc i wtedy dajemy wskazówki, jak „zmotywować” w dość paradoksalny sposób pacjenta, aby sam poprosił o pomoc.
Bardzo często depresja przychodzi po cichu, niezauważalnie. Powoli wycofujemy się z życia społecznego, przestajemy robić rzeczy, które sprawiały nam przyjemność, czujemy się ofiary niesprawiedliwych decyzji, fatalnego zbiegu okoliczności. Przerzucamy odpowiedzialność za własne zdrowie na innych, delegując na nich codzienne obowiązki i oczekując, że rodzina będzie na każde zawołanie. Tak rodzi się toksyczna relacja i wtedy depresja staję się chorobą całej rodziny.
Obudź się i zacznij wreszcie żyć. Jak pokonać depresję?
Jaki problem Cię do mnie sprowadza?
Depresja
poniższe rezultaty są wynikiem ponad 20 lat badań przeprowadzonych w Centro di Terapia Strategica (Nardone, Portelli, 2005; Nardone, Balbi, 2008).
Depresja jest chorobą. Światowa Organizacja Zdrowia przewiduje, że w 2020 roku stanie się jedną z najczęstszych chorób na które zapadają osoby z zachodniego świata.
Jak rozpoznać jej zalążki?
Jak przeciwdziałać, aby choroba się nie rozwinęła?
Jak najbliższa rodzina i przyjaciele mogą pomóc osobie, która cierpi na depresję i nie potrafi z tego wyjść?
To, co jest ważne to uświadomić sobie, że nie możemy tej osoby zmusić do terapii, zaciągnąć do psychoterapeuty? Gdyż to nie działa.
Jeśli dana osoba w tym momencie nie wierzy w zmianę, nie ma na to siły, nikt inny nie może za nią tego zrobić.
Co w takim razie?
Często się zdarza, że zgłaszają się do mnie, mąż, żona, córka, przyjaciel osoby chorej. Wtedy w pośredni sposób pracujemy nad tym, aby zmotywować osobę w depresji, aby zawalczyła o siebie. Członek rodziny staję się moim pomocnikiem, który poprzez codzienny kontakt z osobą cierpiącą wprowadza w czyn strategię, które mu sugeruję.
Celem jest doprowadzenie jej do gabinetu psychologa i rozpoczęcie rozmowy, która może stać się początkiem terapii.
Pamiętajmy, że nie można wyleczyć osoby, jeśli ona tego nie chce. Pamiętajmy także o tym, aby nie pozwolić aby ta choroba miała negatywny, katastrofalny wpływ na wasze życie i wciągnęła was w spiralę depresyjną.
Jeśli chcesz uzyskać więcej informacji, zapisz się na pierwszą darmową konsultację psychologiczną
Jeśli natomiast chcesz dowiedzieć się coś więcej o tej chorobie, polecam książki M. Yapko, światowej sławy psychologa, terapeutę, który od ponad 30 lat bada to zaburzenie i z powagą mówi o tym problemie.
Szybko
w ciągu pierwszych 10 sesji (5 miesięcy) musimy zobaczyć pierwsze pozytywne zmiany. Powrót osoby po depresji do społeczeństwa może trwać trochę dłużej, gdyż musimy odbudować bądź zbudować od nowa życie osobiste, zawodowe i społeczne.
Skutecznie
wysoka skuteczność leczenia – pierwsze rezultaty są widoczne już po kilku spotkaniach.
Bezpiecznie
bez poczucia winy, szukania winnego i doszukiwania się traum w dzieciństwie, w przyjaznym otoczeniu (terapia poprzez Skype także musi spełniać kryteria bezpieczeństwa).
