Gdy dany człowiek wierzy, że coś jest prawdą, niezależnie od tego,
czy tak jest czy nie,
będzie działał tak, jakby to była prawda.
Bertrand Russell
Każdy z nas był/jest/będzie w bliskiej relacji z drugą osobą. Będąc w 
związku (stałym, przejściowym, wieloletnim, itp.), mogą nachodzić nas wątpliwości, czy:
– on/ona naprawdę mnie kocha?
– czy jest to prawdziwa miłość?
– po czym mam rozpoznać prawdziwą miłość?
– czy on mnie nigdy nie zdradzi?
– czy on mnie nigdy nie zostawi?
– i tym podobne…
Wówczas poszukujemy zapewnienia, potwierdzenia, odpowiedzi. Stawiamy drugą osobę w sytuacji, kiedy musi zademonstrować swoje uczucia, tu i teraz. Przestaje to być spontaniczne, a przez to wiarygodne.
Czasami może stać się to pierwszym krokiem w stronę pogorszenia relacji z drugą osobą.
Jak to?
Kto szuka odpowiedzi na pytania, na które nie istnieje racjonalna, logiczna odpowiedź, skazany jest na porażkę. Chcemy znać przyszłość, to znaczy chcemy ją kontrolować. A to
raczej jest niemożliwe. Chcąc uzyskać odpowiedź, chcemy kontrolować coś, co z reguły jest niekontrolowalne. Miłość, zakochanie, pasje. Przyszłość.
Kto szuka, ten znajdzie.
Jeśli szukamy zapewnienia, że druga osoba zawsze będzie nas kochała, nie zdradzi, to zaczynamy obserwować partnera, przyglądać się jej/jego zachowaniu, aby wyłapać elementy, które są za lub przeciw naszej teorii.To sprawia, że przestajemy działać intuicyjnie, na luzie, a zaczynamy kontrolować nasze zachowanie. A zakochania/odkochania trudne jest kontrolować (to znaczy, aby stało się tak, jak my chcemy).
Ktoś powiedział : Zakochanie jest wytworzoną rzeczywistością, która może stać się
samospełniającą się przepowiednią.
Więc jeśli nie jesteś pewna/pewien, czy partner was kocha, zachowuj się tak, jakby tak było. Wtedy stanie się to rzeczywistością.
Bibliografia:
– Muriana, E., Verbitz, T. (2012). Psicopatologia della vita amorosa.
